Wolfspinnen

Spinwolven hebben hun naam gekregen voor gewoonten, vergelijkbaar met het gedrag van deze wolven. Vertegenwoordigers van deze familie van grote geleedpotigen zijn nachtdieren en jagen zonder de hulp van spinnenwebben hun prooi te besturen. De familie heeft bijna 2,5 duizend soorten. Deze geleedpotigen leven niet alleen in ijs. Ze hebben niemand om daar te vangen. Zelfs in Groenland zijn er spinnen van de familie Lycosidae, maar alleen op een relatief warme kust, waar je grond en insecten kunt vinden.

Familienaam

Spinnen wolven zijn grote geleedpotigen die geen spinnenwebben bouwen. Sommige soorten bereiken een grootte van meer dan 3 cm. De vertegenwoordigers van de familie hebben een primitieve lichaamsstructuur. Alle inwendige organen bevinden zich in de grote buik. Het deel van het hoofd van het hoofd viel functies:

• weergeven;
• beweging;
• ademhaling;
• aanraken.

En wolfspinnen eten het.

Lichaamsstructuur

Alle soorten van het gezin zijn nachtjagers. Vanwege dit hebben "wolven" een goed ontwikkeld gezichtsvermogen. Het oog op de cephalothorax is meestal 4 paren, die zijn gerangschikt in 3 rijen:

• lager - 4 kleine ogen;
• medium - 2 zeer grote ogen;
• bovenste - 2 middelgrote ogen.

Grote ogen zijn aangepast voor nachtjacht. Zintuiglijke haren op de poten en het lichaam zijn verantwoordelijk voor de aanraking van de "wolven".

Tip!

Ogen gloeien 's nachts bij kunstlicht en het dier kan worden gedetecteerd met een zaklamp.

Poten van vertegenwoordigers van de familie van gemiddelde lengte, maar dik en krachtig. Ze bieden dieren niet alleen de mogelijkheid om te rennen, maar ook om te springen. Spinnen wolfsprongen zijn niet zo ver en hoog als paardenspinnen. "Wolven" hoeven alleen maar een prooi te kunnen vangen.

De webklieren al deze geleedpotigen worden gebruikt om de wanden van hun hol te verweven.Als vangnetten is hun internet niet van toepassing. Vrouwtjes zijn gewikkeld in een spinnenweb cocon. Cocon die ze bij zich dragen. Om te voorkomen dat de cocon op de grond sleept, houdt de spin zijn buik hoog.

Interessant!

Een vrouw met een cocon kan zelfstandig jagen.

Wolfspinnen

De Lycosidae-familie heeft geen beschermende mechanismen tegen vijanden, behalve een beschermende kleuring. De foto van wolfspinnen laat duidelijk zien dat hun hoofdkleur grijs is. Er zijn soorten bruin of zwart. Er kunnen personen zijn met een lichte kleur. Maar dit is ofwel een jonge spin na rui, of een grotsoort, waar de kleur er niet toe doet.

Interessant!

De grotspin Kaya heeft niet alleen een lichte kleur, maar ook zijn ogen volledig verloren.

Verschillen mannelijk van vrouw

Bij wolfspinnen wordt seksueel dimorfisme ontwikkeld, maar 'in de tegenovergestelde richting'. Bij dieren zijn mannen meestal groter en sterker dan vrouwtjes. Er zijn weinig soorten waar de omgekeerde relatie bestaat. Spinnen zijn wolven van dergelijke uitzonderingen. Het mannetje is kleiner, met een donkerdere kleur, maar goed ontwikkelde pedipalpen. De beste ontwikkeling van de pedipalpen bij mannen wordt verklaard door het feit dat de mannelijke spinnen voortplantingsorganen hebben op deze ledematen.

Fokkerij proces

Tropische soorten kunnen het hele jaar door paren. De bewoners van gematigde streken beginnen het reproductieproces in de zomer. Het initiatief toont een mannetje. Nadat hij een vrouw heeft gevonden, heft hij het derde paar poten op en nadert ze de spin. Als die kandidaat past, vouwt ze haar poten en legt ze neer, zodat het mannetje op zijn rug kan klimmen. Om het voor mannetjes gemakkelijker te maken om te paren, heft de spin zijn onderbuik op.

Tip!

Na het paren vindt de spin beschutting en weeft een cocon voor eieren. Na het leggen van de eieren vlecht de vrouw de cocon met meerdere lagen spinneweb en bevestigt deze aan de draaiende organen.

Net als de gelijknamige zoogdieren zorgen wolfspinnen voor hun nakomelingen. Een paar weken na het leggen, komen jonge nakomelingen uit. De spin knaagt aan de cocon en helpt de welpen het wild in. Na het uitkomen trekt de vrouw van de spin ze zelf aan. Op één persoon kunnen 40-100 kinderen zijn. De hoeveelheid hangt af van het type spin en de grootte ervan.

Interessant!

Het maximale aantal spinnen wordt door de vrouwtjes van het geslacht Tarantulas zelf gedragen.

levensverwachting

De levensduur van wolfspinnen hangt af van hun grootte. Vertegenwoordigers van kleine soorten leven ongeveer zes maanden.Grote spinnen kunnen langer leven dan 2 jaar. Mannen overleven het eerste jaar niet. Spinnen en bevruchte vrouwtjes gaan in winterslaap.

leefgebied

In de droge steppen leeft een van de grootste geslachten van de familie - vogelspinnen. De meeste wolfspinnen geven de voorkeur aan plaatsen met een hoge luchtvochtigheid. Dergelijke plaatsen zijn bossen in de buurt van waterlichamen. Je kunt wolfspinnen detecteren:

• onder de stenen;
• in de struiken;
• in de weilanden;
• in gevallen bladeren.

Wolfspinnen

Als beschutting geven geleedpotigen van dit gezin de voorkeur aan gevallen bladeren en bosbodems, die altijd in de buurt van water voorkomen.

Tip!

De levensstijlen, foto's en beschrijvingen van wolfspinnen zijn bijna hetzelfde als die van de andere familie - de meer giftige heremieterspinnen.

Hierdoor worden "wolven" vaak gedood, hoewel ze voor mensen praktisch onschadelijk zijn en in de natuur fungeren als stabilisatoren van het aantal ongewervelde dieren.

eten

Onder de familie bevinden zich sedentaire soorten die in holen leven en verdwalen. Maar ze leiden allemaal een actieve jacht naar kevers, hun larven en andere vliegende insecten. Zal niet weigeren om een ​​vlieg te eten, als je hem kunt vangen. Vogelsoorten kunnen niet alleen 's nachts, maar ook overdag jagen.Maar in de middag grijpen ze alleen de prooi, die zelf voorbij de nerts loopt.

Interessant!

De prooienvertegenwoordigers van deze familie zijn bij de sprong gegrepen. Alvorens te springen, bevestigt de geleedpotige een spinnenweb aan de plaats van waaruit het springt. Zo verzekert het dier zich tegen vallen van een tak of ergens anders.

Gevaar voor de mens

Echte spinnen zijn allemaal giftig, anders zouden ze geen voedsel kunnen opnemen. Maar weinigen van hen zijn gevaarlijk voor mensen. Vertegenwoordigers van de familie Lycosidae veroorzaken angst voor hun grootte en uiterlijk. Maar wolfspinnen zijn giftig of niet - een relatieve vraag. Onder hen zijn soorten van verschillende mate van toxiciteit. Het is gebruikelijk om bang te zijn voor vogelspinnen, waardoor zelfs de tarantella dans verscheen, volgens de legende.

In feite is de toxiciteit van deze familie van geleedpotigen in gematigde klimaten sterk overdreven. De beet veroorzaakt plaatselijke irritatie, gekenmerkt door korte pijn, jeuk en roodheid.

Tropische soorten zijn gevaarlijker. Hun beten veroorzaken:

• zwelling;
• langdurige pijn;
• duizeligheid;
• misselijkheid;
• snelle pols.

De beet is ook niet dodelijk, maar om de gevolgen te verlichten, is het de moeite waard om contact op te nemen met een arts.

Interessant!

Eerder werden Zuid-Amerikaanse soorten toegeschreven aan enkele fatale beten. Verdere studies lieten zien dat geleedpotigen van andere families verantwoordelijk waren voor de sterfgevallen.