Antistoffen tegen toxocars
inhoud
-
- Bloedonderzoek voor toxocarose
-
- Bloedonderzoek voor toxocarose
-
- Bloedonderzoek voor toxocarose
Een analyse van antilichamen tegen toxocars wordt voorgeschreven voor het testen op toxocarose. De studie uitgevoerd door ELISA. Dit is een enzymimmunoassay die zeer nauwkeurig en gevoelig is. De methode maakt het niet alleen mogelijk in het bloed de beschermende cellen te detecteren die tijdens de strijd tegen parasieten zijn gevormd, maar ook om de duur van de infectie te bepalen.ELISA is een betaalbare procedure en wordt uitgevoerd in alle moderne immunologische laboratoria.
In het kort over toxocarose
Deze ziekte wordt veroorzaakt door wormen (wormen) van verschillende sekstypen tot 18 cm lang. Parasieten behoren tot het geslacht Toxocara canis en leven hoofdzakelijk in de maag en het darmkanaal van honden. Een persoon raakt besmet met toxocarose tijdens wedstrijden met een huisdier en bij contact met hun pels.
Eieren komen van geïnfecteerde handen in de mond van de gastheer en in de ingewanden veranderen ze in volwassen wormen en verspreiden zich door het lichaam door de bloedbaan. De larven migreren van de ene plaats naar de andere, ze beschadigen biologische weefsels, zuigen voedingsstoffen af en veroorzaken necrose, allergieën en vergiftiging.
In de actieve periode treffen de wormen bijna alle organen en systemen, en het aantal totale antilichamen tegen toxocars in het bloed neemt dramatisch toe. Lijd vooral:
- hersenen;
- lever;
- licht;
- spier;
- ogen.
Steeds vaker zijn zieke kinderen van 1 tot 6 jaar oud. De ernst van de pathologie hangt af van het lokalisatieproces. In de holte, waar de larve van toxocar valt, ontwikkelt zich geleidelijk het zogenaamde inflammatoire granuloom.
Met de komst van ELISA (bloedtest voor antilichamen) op toxocarose is het percentage van tijdige diagnose van de ziekte dramatisch toegenomen. Maar het is niet altijd mogelijk om de invasie vanaf de eerste keer te identificeren.
Tip!
Een onderscheidend kenmerk van de analyse is dat een negatief resultaat niet altijd wijst op de afwezigheid van parasieten en mogelijk onjuist is. Maar positieve titer is 100% bevestiging van infectie.
De essentie van de studie ELISA
ELISA verwijst naar de belangrijkste serologische methoden voor de diagnose van parasitaire invasies. De essentie van de methode ligt in de detectie van klasse G-immunoglobulines, die het lichaam synthetiseert in reactie op toxocar-antigenen.
Normaal gesproken zijn er bij een gezond persoon geen specifieke antilichamen tegen parasieten in het bloed. Als toksokar het lichaam binnenkomt, detecteert het immuunsysteem na een korte periode buitenaardse individuen. Dit wordt vergemakkelijkt door het binnengaan in het bloed van specifieke cellen (antigenen) van de parasiet. Ze hebben een eiwitstructuur en zijn opgenomen in de schaal, speekselklieren en afvalproducten van wormen.
Als reactie op antigenen beginnen beschermende cellen (lymfocyten) antilichamen te produceren (immunoglobulinen), die de parasiet van alle kanten aanvallen en de beweging ervan blokkeren. Maar volledig omgaan met de invasie van hen onder de kracht alleen in geval van infectie met protozoa Toksokaroz-antilichamen van klasse IgG kunnen niet winnen, maar hun grote aantal is een indicator van infectie met het verstrijken van de diagnose.
Antistoffen tegen Toxocara kunnen binnen 4 dagen na het moment van infectie in het bloed verschijnen. Hun concentratie neemt geleidelijk toe en bereikt een maximum na 8-12 weken. De mate van toename van het gehalte aan beschermende cellen houdt rechtstreeks verband met de ernst van de ziekte. Bij het uitvoeren van ELISA wordt de reactie van antilichamen en antigenen bestudeerd, waarbij een specifiek immuuncomplex (antigeen-antilichaam) wordt gevormd.
Bij het evalueren van de resultaten is niet alleen het feit van een toename in immunoglobulinen, maar ook hun exacte aantal van bijzonder belang. Als we een kwantitatieve en kwalitatieve indicator vergelijken, kan een laboratoriumspecialist het stadium van de ziekte bepalen en de acute vorm onderscheiden van de chronische.
Het is belangrijk!
Elk laboratorium bepaalt zijn eigen verhoudingen en indicatoren van de pathologieën en normen waarmee de testwaarden worden gelezen.Dit betekent dat het onmogelijk is om de resultaten van individuele tests voor toxocarose die in verschillende instellingen worden uitgevoerd, met elkaar te vergelijken.
afschrift
Tijdens het onderzoek registreert de laboratoriumtechnicus het resultaat als een verhouding of titer. De laatste cijfers helpen de arts om de ernst van de invasie en de duur van de infectie vast te stellen. De diagnostische titer voor toxocarose in moderne laboratoria is 1: 100, wat overeenkomt met een negatief resultaat en duidt op de afwezigheid van antilichamen tegen parasieten in het lichaam.
Tip!
Als het decoderen van de analyse een waarde van 1: 200 tot 1: 400 aangeeft, kan dit een zwak positieve test betekenen. Typisch wordt een dergelijke titer gedetecteerd in toxocar-dragers in de chronische fase, evenals in patiënten met oculaire en cerebrale invasie. Dit komt omdat de ogen en de hersenen geïsoleerd zijn, in termen van immunologie. Lage titer in de lokalisatie van parasieten in deze gebieden bemoeilijkt de diagnose aanzienlijk.
Echte positieve igg tot tokokaram komt overeen met een titer van 1: 800 en hoger. Deze waarde is een directe bevestiging van de aanwezigheid van wormen in het lichaam. In de periode van de acute fase van toxocarose, wanneer een levendig klinisch beeld aanwezig is, stijgt de titer sterk. In chronisch verloop nemen de waarden tijdelijk af.
Het niveau van antilichamen is niet altijd een betrouwbaar criterium voor het bepalen van de duur van de infectie. Nauwkeuriger gegevensanalyse voor toxocars kan worden verkregen door de positiviteitsindex te bepalen. In de vorm is het gemarkeerd als "idx" met <> tekens die het referentie-interval definiëren.
| Het resultaat van de enquête over de positiviteit van de parasiet | afschrift |
|---|---|
| Minder dan 0, 85 | Negatieve waarde Er is geen reactie op toxocar-antigenen in het lichaam. |
| Meer dan 0, 85, maar minder dan 1,15 | Twijfelachtig resultaat. Het geeft de aanwezigheid van een chronische vorm van toxocariasis aan, evenals de mogelijke lokalisatie van de parasieten in het oog- of hoofdgebied. Deze waarde kan na de infectie zijn vanwege langdurige bewaring van antilichamen tegen toxocars in het bloed. |
| Meer dan 1, 15 | Teken van uitgesproken positiviteit. Zulke cijfers suggereren dat het lichaam van de patiënt niet alleen bekend is met de parasiet, maar ook een grote hoeveelheid antilichamen tegen toxocar-antigenen bevat. |
Om de timing van invasie te verduidelijken en het stadium van toxocariasis te identificeren, wordt ook de methode voor het bepalen van aviditeit, d.w.z. de kracht waarmee antigenen en antilichamen een interactie aangaan, gebruikt. Maar deze methode is alleen beschikbaar in de context van gespecialiseerde onderzoeksinstellingen.
Tip!
Als na testen op toxocar-antigenen de bloedstroom wordt overschreden en een positieve titer wordt verkregen, schrijft de arts aanvullende onderzoeken uit om de mate van schade aan organen en systemen te bepalen. Verdere behandeling is direct afhankelijk van de resultaten van het onderzoek.
Voorbereiding voor analyse en procedure
Om de verhouding van antilichamen tegen antigenen te berekenen, wordt de analyse uit het veneuze bed genomen. Speciale training voor een lange tijd is niet vereist. Het is voldoende aan de vooravond van het onderzoek om verschillende aanbevelingen te vervullen:
- afzien van het nemen van medicatie;
- drink geen koolzuurhoudende en alcoholische dranken;
- psycho-emotionele stress beperken;
- niet roken;
- niet fysiek overwerk;
- Eet geen vet, gebakken en pittig.
Op de ochtend van de studie moet je op een lege maag naar het laboratorium komen. Voordat de analyse geen fysiotherapie, gymnastiek of massage kan doen. De specialist van de behandelkamer neemt bloed door venapunctie, markeert het en geeft een kaartje af aan de patiënt om het resultaat te krijgen.
Het is belangrijk!
Het wordt niet aanbevolen om met de behandeling te beginnen, vooral onafhankelijk, voordat u een nauwkeurige diagnose stelt.De arts ontwikkelt een schema voor de behandeling van toxocarose op basis van de resultaten van de analyse en in overeenstemming met de ernst van de pathologie.
Waar bloed te doneren en hoeveel kost het
Om de aanval op toxocars te bepalen, volstaat het om een afspraak te maken met een parasitoloog, besmettelijke ziektespecialist of therapeut in een medisch centrum of gemeentelijk ziekenhuis. Patiënten wenden zich meestal tot specialisten wanneer de karakteristieke symptomen van infectie met toxocarose zich manifesteren en van hen worden afgeleid. Maar u kunt de analyse uitvoeren zonder een directe verklaring naar believen.
Hiervoor moet u contact opnemen met de medische instelling die betaalde diensten aanbiedt. De prijs van een bloedtest in Moskou is gemiddeld 540 roebel, plus een vergoeding voor de venapunctieprocedure van ongeveer 200 roebel. De studie wordt anti-Toxocara-IgG genoemd.
conclusie
Toxocarose is een gevaarlijke ziekte die vaak complicaties veroorzaakt. De effectiviteit van de behandeling en de gevolgen van een invasie zijn rechtstreeks afhankelijk van de tijdigheid van de diagnose. Daarom wordt het testen op toxocar niet alleen aanbevolen voor bepaalde symptomen, maar ook in het geval van een risico op infectie.
Bezig met laden ...
