Lijkt op een mol - echte foto's en beschrijving

De mol is een klein ondergronds dier, het behoort tot zoogdieren, insecteneters. Ongebruikelijke dierlijke mol het is verspreid over de hele wereld, het houdt van vochtige, losse grond, het is niet hoog in de bergen, in wetlands te vinden. Veel soorten mollen lijken op elkaar, hebben een identieke levensstijl. Mol in Rusland is overal te vinden - op bosranden, in loofbossen, velden, moestuinen, in zomerhuisjes, in tuinen,op bloembedden. Familienamen zijn afgeleid van de woorden graven, graven.

Gemeenschappelijke of Europese mol

Deze mol, die vaak wordt ontmoet door tuiniers, tuiniers, natuurliefhebbers.

  • De lichaamslengte van de mol is niet groter dan 20 cm, gemiddelde afmetingen - 15 cm. Het lichaam is langwerpig.
  • Het gewicht van een volwassen persoon is ongeveer 120 g, de staart is niet meer dan 4 cm lang.
  • Snuit langwerpig, duidelijk zichtbare neus met brede neusgaten. Daar valt meer niets op.
  • Mol ogen met kleine spleten zonder bewegende oogleden. De visie van Mole is zwakmaar het reukvermogen is goed ontwikkeld.
  • De vacht is zacht, dik, kort, zwart. Op de buik kleur lichter. De toon varieert enigszins met de seizoenen. In de winter is de wol het meest pluizig, mooi. Werpt een dier ongeveer 4 keer per jaar. Foto's van de mol zijn hieronder te zien.
Gemeenschappelijke of Europese mol
Gemeenschappelijke of Europese mol

De dierlijke mol heeft een helder onderscheidend kenmerk: spatelvormige voorpoten met lange klauwen. Het dier graaft de grond, geschroefd in de doorgang, met zijn achterpoten duwt de grond naar buiten. Op plaatsen van holle gaten worden taluds gevormd - molshopen.

Paringseizoen gewone mol begint in het vroege voorjaar, duurt tot eind mei. Rond juni-juli verschijnt een jongere generatie. Bij de nakomelingen ongeveer 9 mot. Vrouwelijke beren jong ongeveer 30 dagen. Het geeft slechts één keer per seizoen een Europese mol. Bezorgt bezorgd voor baby's voor ongeveer 2 maanden. De jonge piepen als kippen, likken rond elkaar, maar op de leeftijd van 1 maand worden ze vechtlustig en agressief tegenover hun broers en zussen.

De aarden moedervlek wordt alleen getoond om te paren, het gebeurt 's nachts. De rest van de tijd is onder de grond. Talloze bewegingen graven, labyrinten. Deze soort moedervoeders regenwormen, insecten, poppen, tracksminder vaak naaktslakken, hagedissen, muizen, slangen, kikkers.

Interessant!

Labyrinten voor jachtmolens bouwen op een diepte van niet meer dan 20 cm van het oppervlak. In de reeds afgewerkte tunnels kruipen regenwormen, die worden aangetrokken door de muskusachtige geur die uit de mol komt. Het dier bijt het hoofd van de worm, immobiliseert, maar de prooi blijft enige tijd in leven.

Kaukasische mol

Kaukasische mol
Kaukasische mol

Het is een van de variëteiten van gewone mollen. Het wordt gevonden op het grondgebied van de Kaukasus, Turkije.Uiterlijk ziet de mol eruit als een Europeaan, maar is hij kleiner.

  • De gemiddelde lengte van het lichaam van de mol is ongeveer 14 cm. Vrouwtjes zijn kleiner dan mannetjes.
  • Gewicht niet meer dan 90 g.
  • Staartlengte ongeveer 3 cm.
  • Ogen bedekt met huid, onopvallend.
  • De neus van een mol op een langwerpige snuit springt er goed uit.
  • De vacht is dik, zwart, in de zomer krijgt het een bruine tint.

Een Kaukasische mol graaft tunnels op een diepte van 5-20 cm, laat losgemaakte grond achter op het oppervlak. In de warmste tijd verdiept het met 50-100 cm. Op dezelfde plaats bouwt het een nest. De hoofdcamera bevindt zich onder een boom of in schaduwrijke gebieden. Vanaf het nest van de mol vertrekken talrijke bewegingen.

Interessant!

Gedurende de dag maakt een kleine mol ongeveer 45 m aarde los. Op zoek naar voedsel bouwt hij 20 nieuwe tunnels per dag. Het leefgebied van een volwassen dier is ongeveer 1 ha. Het dier tolereert geen concurrentie, leeft alleen, tolereert de aanwezigheid van een paar alleen tijdens het paarseizoen. Het gebied markeert een speciaal geheim.

Het fokken van mollen begint eind maart, in april verschijnen de jongen al. Ze groeien extreem snel op. Op de leeftijd van 1 maand bereiken ze de grootte van een volwassen mol, in 60 dagen na hun bestaan ​​verlaten ze het gezin om hun eigen nest te bouwen.

Siberische of Altai-mol

Siberische of Altai-mol
Siberische of Altai-mol

Verscheidenheid van gemeenschappelijke mol.Verschilt van familieleden van grote omvang. Het leeft op het grondgebied van Siberië, Mongolië.

  • De lichaamsgrootte van de mol is ongeveer 20 cm. De vrouwtjes zijn iets kleiner.
  • De staart is niet groter dan 4 cm.
  • De ogen zijn rond, klein, hebben een mobiel ooglid.
  • De snuit is langwerpig, met een goed geprononceerde neus.
  • Oren zijn klein, bijna onzichtbaar.
  • De schopvormige voorpoten van de mol met lange klauwen, achterpoten lijken op rattenmaten.
  • De vacht is donker zwart van kleur, maar het is rokerig, geel en bruin.
  • De Siberische mol weegt van 100 tot 225 g.

Een onderscheidend kenmerk van dit type mol is een lange zwangerschap. Bevruchting vindt plaats in de zomer, maar het embryo verdwijnt tot de lente. Welpen verschijnen in april-mei. Zwangerschap duurt 9 maanden. Bij de nakomelingen ongeveer 11 pups.

Het belangrijkste voedsel is regenwormen, de tweede plaats is de larven van kevers, poppen, kleine insecten. Een Siberische mol kan kalm een ​​muis, een hagedis, een zieke rat, een beer, een slang, een slang, een kikker bijten. Er zijn gevallen van kannibalisme. De winnaar neemt bezit van het slachtoffer en markeert zijn territorium met een speciaal geheim.

stermol

stermol
stermol

De tweede naam van de mol is een zeester.Het verschilt van de familieleden van een ongewone neus. Het stigma bestaat uit 22 zachte processen - tentakels. Dankzij hen tast het dier naar eten. De rest van de carrosseriestructuur is vergelijkbaar met de Europese mol.

  • Het lichaam van de mol is langwerpig, ongeveer 22 cm lang.
  • De staart is lang - 8 cm.
  • De vacht is dik, zacht, zijdeachtig zwart, bruin.
  • Auricles zijn afwezig.
  • Kleine ogen zijn niet bedekt met de huid.

De beroemdheid zwemt perfect, duikt. De mol voedt zich met kreeftachtigen, slakken, regenwormen, larven, weekdieren. In aanvulling op de ondergrondse, aquatische levensstijl, is gemalen. Het kan nesten bouwen in rotte stompen, holten van oude bomen, onder de bladeren. Geeft de voorkeur aan moerasland, aarde met een hoge luchtvochtigheid. Vaak te vinden in de buurt van rivieren, meren en moerassen in de Verenigde Staten.

Interessant!

Dit lid van de familie van de mol kan rustig in een paar leven. Het mannetje helpt het vrouwtje om te groeien en de baby's te voeden. In tegenstelling tot andere familieleden is het minder agressief.

Buideldier mol

Buideldier mol
Buideldier mol

De vertegenwoordiger van Australië, over het leven, wiens gedrag heel weinig bekend is. Lichaamsgrootte ongeveer 20 cm, gewicht tot 90 g Kleine staart - 2 cm De kleur van het lichaam is wit, roze, bruin.Wol is zacht, dik, buitengewoon mooi.

De buidelmelk leeft onder de grond, maar bouwt geen enorm aantal tunnels, tunnels, de meeste van hen begraven het meteen. Het lijkt erop dat het dier in het zand zwemt. Leidt een enkel leven, het vrouwtje voor de paarperiode vindt op geur.

Periodiek weergegeven op het oppervlak, vooral na regen. Een mol bouwt zijn gat op een diepte van 1 m. Het favoriete voedsel is de larven van kevers, voedt zich ook met hagedissen, zaden van planten. Zonder voedsel kan het niet meer dan 17 uur duren.

Mollen zijn er in verschillende maten, verschillen qua uiterlijk, maar hebben een identieke levensstijl. Het zijn nuttige dieren - maak de grond los, vernietig schadelijke insecten, maar met grote activiteit veroorzaken ze schade aan de landbouw en ondermijnen ze het wortelsysteem van planten tijdens het graven van tunnels. Hiervoor leiden boeren mollen bestrijden, proberen om hun landing te houden van een ondergronds plaag.


Feedbackformulier
Adblock-detector

Bedwantsen

kakkerlakken

vlooien